Jarig in de jungle

Het zit er al bijna weer op. Mijn vijfde maand in Suriname is aangebroken en dat betekent dat ik nog maar vijf weken te gaan heb. De tijd is voorbij gevlogen..

En in die tijd maak ik zoveel leuke, mooie en bijzondere avonturen mee!
Met Pinksteren ben ik vier dagen in het binnenland geweest op Apiapaati, een eiland in de Surinamerivier. De spreuk van het weekend werd al op de boot bepaald toen we helemaal doorweekt waren na drie regenbuien: ‘Eén met de natuur!’ En dat waren we zeker. Allereerst heb ik drie nachten in mijn hangmat geslapen: gaan slapen onder de sterrenhemel en wakker worden met een prachtig groen en zonnig uitzicht over het water. We hebben een rondje om het eiland gezwommen, de Ananasberg beklommen en zijn op onze hurken weer naar beneden geglibberd, hebben een marrondorp bezocht en op een opblaasding achter de boot gelegen. Nog leuker was het toen we de dag erna met dat opblaasding van een wilde stroomversnelling gingen, zó gaaf! In een lange rij hand in hand naar boven en voor we het wisten waren we al weer beneden. Ik ging samen met Annabelle en binnen twee tellen lagen we al in het water, maar het was echt geweldig ^^
Op het eiland woonden ook een paar kinderen. Echt goed Nederlands spraken ze niet, maar voor spelletjes en een lach is het niet nodig om dezelfde taal te spreken, zo leuk en schattig! Ik blijf me ook echt verbazen over het ritmegevoel van de mensen en kinderen hier, ze kunnen allemaal dansen! Zelfs het meisje van net een jaar danste op het ritme van de muziek.
Om nog wat nadruk te leggen op de spreuk van het weekend baadden we ons elke dag in de rivier in plaats van onder de douche, net zo makkelijk en het is toch hetzelfde water.
Het weekend was helemaal compleet toen we een nachtelijke wandeling door de jungle gingen maken, dat is toch wel een bijzonder verjaardagscadeau. We hebben babykaaimannen vastgehouden en een grote fluitkikker gezien; waar we schenen was het licht, maar als ik achter me keek zag ik geen hand voor ogen, een bizar idee maar geweldig.

Het was wel gek om op m’n verjaardag met allemaal mensen te zijn die ik niet zo goed ken. De dag bestond ook vooral uit wachten en reizen, dus op de nachtelijke wandeling na was het niet zo’n bijzondere dag. Dus de dag erna heb ik het toch nog maar even gevierd met een heerlijke kop koffie, een muffin en een paar gezellige uurtjes met Lieke en ’s avonds nog eens met Eline en een heerlijke portie spareribs, mmmm!
M’n verjaardag was helemaal compleet toen ik een cadeautje op de post kreeg van Maud, Ella en Nena en later ook nog eentje van Merel, zo lief ♡

Minder lief, maar wel heel mooi waren de kaaimannen die we zijn wezen vangen. Annabelle haalde me over om mee te gaan en zo dreven we met twee korjalen op een avond middenin het moeras met drie kaaimannen in onze hand. Het zijn echt bijzondere dieren om te zien, ze hebben iets prehistorisch en hun huid is veel zachter dan dat die eruitziet. Prachtig zijn ze.

Ondertussen is de grote regentijd begonnen en dat hebben we gemerkt! Maar naast de mindere dingen die het met zich meebrengt – ontiegelijk veel padden in de tuin, extreem verkouden en schor en niet kunnen hangmatteren – brengt het ook best goede dingen met zich mee. Zo bouwen we regelmatig de kamer om tot bioscoop (we missen alleen nog de comfortabele stoelen) en al die regen zorgt ervoor dat rivieren en kreken buiten hun oevers treden, waardoor je geweldige kanotochten kunt doen.
We varen over ondergelopen grasvlaktes, door struikgewas, een rivier en kreekjes. Onderweg springen we twee keer de kano uit voor een frisse duik middenin de natuur en ik moet zeggen, ik was verbaasd over hoe ‘soepel’ ik weer in de kano kwam, haha!
Heel wat krassen, waterdruppels en grassprieten later komen we aan bij het eindpunt. Tijd voor roti en een glas Borgoe-cola, een goede afsluiter van een leuke en gezellige tocht.