Plantages en een babyschildpad

Gezien de ervaringen die ik allemaal met jullie wil delen zou ik eigenlijk vaker moeten schrijven, maar ik heb er gewoon de rust niet voor. Dus bereid je maar weer voor op een verhaal met veel variatie. Ik zal proberen het enigszins kort te houden.

Na drie weken paasvakantie besloot ik er nog een weekje tussenuit te gaan voor een project in Brokopondo. Samen met Eline, Stijn, Elien en Sophie heb ik daar een week lang ’s ochtends geholpen op een school, tussen de middag op het strand aan de Surinamerivier gelegen en ‘s middags spelletjes en sportactiviteiten gedaan op het sportveld met de kinderen uit het dorp.
Op de school ben ik in een aparte klas voor de zorgleerlingen vooral aan het werk geweest met twee zwakbegaafde jongens. Mijn geduld werd behoorlijk op de proef gesteld, maar het was een interessante uitdaging. Naast werken heb ik samen met Eline ook leuke dingen met de kinderen gedaan, zoals voorlezen, een regenboogvis maken en spelletjes spelen.
Op het strand hebben we elke dag wel even moeten schuilen voor de regen, maar de verkoeling die de rivier gaf was het waard om toch elke keer te gaan.
Op het sportveld werden we elke middag vrolijk onthaald door de kinderen. De anderen waren creatief in het bedenken van activiteiten om te doen en de uitvoering ervan; ik hield de kleinere kinderen wel bezig door mijn haar te laten vlechten en samen met ze op de grond te zitten om toe te kijken hoe goed de anderen bezig waren. Dat was een hele praktische taak, want zo liepen de kleintjes niet in de weg en kon ik ondertussen foto’s maken, hihi.
Het was een interessante week met veel leuke en lieve kinderen en bijzondere ervaringen, maar na een week had ik het wel gezien, want verder was er ook niks in Brokopondo.

Tijd om terug te gaan naar de stad om weer eens een Hindoestaanse bruiloft bij te wonen. Na een bord heerlijke roti hebben we het huwelijksritueel bijgewoond in de tempel, natuurlijk op onze blote voeten. Het was interessant om te zien, maar we begrepen er natuurlijk maar weinig van omdat er in het Hindi gesproken werd, later gaf iemand ons uitleg. Het gebeurde allemaal op een hoek van het podium in een kleine kring: rituelen, beloften uitspreken en zeven rondjes lopen om een vuur.

Na een maand vakantie was het tijd om terug te gaan naar stage. Omdat ik het na die eerste dag dat ik er weer was niet meer zag zitten om dat vier dagen in de week te doen, heb ik besloten om mijn stage deels ergens anders te doen. Op die manier hoef ik niet meer zo op te zien tegen stage en tegelijkertijd kan ik ook nog meer uit mijn buitenlandse stage halen, omdat ik meer verschillende ervaringen opdoe.
De nieuwe stageplek is Stichting TANA, een school die vroegtijdige schoolverlaters opleidt. Oke, de opdracht die ik daar gekregen heb is ook niet helemaal mijn ding, maar wel interessant en leerzaam. Namelijk lessen sociale vaardigheid geven aan crèche- en peuterleidsters in opleiding. We gaan eens zien hoe ik dat ervan afbreng.

Naast alle leuke dingen zijn er helaas ook altijd nog de minder leuke dingen, zoals afscheid nemen. Deze keer van mijn lieve huisgenootje Ann-Sofie. We hebben nog een paar gezellige dagen gehad met etentjes, een wandeling door de stad – markoesasapje hier, bakabanaatje daar, oh en zullen we dan ook maar gaan lunchen bij Zus&Zo –, filmavondjes en hilarische gesprekken tot in de late uurtjes.
Ik ga je missen lieve Ann-Sofie!! Bedankt voor de gezellige en leuke tijd!

Een leuk tripje is wel op zijn plaats nu het huis zo leeg en stil is! En gelukkig hebben we die al gepland, we gaan fietsen naar plantage Katwijk.
We waren met z’n dertienen, allemaal op een oranje fiets, allemaal leuke mensen. Eerst bezochten we de verlaten plantage Mariënburg waar we een rondleiding kregen van een oude man die er vroeger zelf gewerkt heeft. Hij had een schrift met allemaal foto’s en tekst, zelfgemaakt, zo aandoenlijk en mooi.
Daarna fietsten we door naar plantage Katwijk. We hebben echt geluk gehad met het weer, zonnig en droog, maar ik had het zó heet! Een verkoelende duik in het zwembad en lekkere verse kokos en kokoswater was dus wel nodig voordat we de plantage gingen bezoeken.
De plantage was gigantisch, en wordt ook nog steeds gebruikt voor koffie en verschillende soorten vruchten.
Nog even bijkomen en afkoelen voordat we beginnen aan de bijzondere weg terug: de schuine helling van de dijk op, fietsen over de dijk met prachtig uitzicht en dan uitkomen bij een pad waar palen de doorgang voor voertuigen versperren. Wij laten ons niet zo makkelijk tegenhouden, klimmen op de wand en tillen de fietsen er overheen, haha!
Het was echt een leuke en gezellige dag; fijn om weer even de stad uit te zijn.

Maar in de stad zijn er ook nog genoeg leuke dingen, zoals een kampvuur bij de buren in de tuin. Voor de temperatuur hoef je het niet te doen, maar met een biertje, marshmallows en chips erbij heb je niet meer nodig voor een gezellige avond!

Zulke avondjes zijn ook goed om leuke nieuwe mensen te leren kennen met wie je vervolgens weer andere leuke dingen kunt doen, zoals een bezoekje aan Fort Nieuw Amsterdam.
Net voor we willen vertrekken vliegt er een vogeltje de luxe caravan binnen. Ondanks alle kieren, gaten en openingen lukt het hem toch niet om zelf een uitweg te vinden. Geen paniek, dierenvriend en dappere Iris zal je redden! Na een paar mislukte pogingen had ik hem eindelijk vast en kon ik hem bevrijden uit de luxe caravan.

Ons plan om naar Fort Nieuw Amsterdam te gaan leek letterlijk in het water te vallen. De grote regentijd is begonnen en dat hebben we gemerkt. Maar met een beetje geduld en een drankje is wachten niet zo erg. Toen het droog was hebben we een taxi genomen naar de boot om bij het fort te komen.
Het was interessant om te zien, overal staan kanonnen en oude gebouwen; de wateren zijn gevuld met prachtige grote leliebladeren en oude voorwerpen en foto’s laten zien welke gruwelijkheden zich er afgespeeld hebben.
Nog even uitwaaien op de dijk en dan weer terug met de boot na een interessante en gezellige middag.

De daguitstapjes bevallen me wel, dus vrijdag hebben Eline en ik er nog maar eentje gedaan; ons doel is de vlindertuin in Lelydorp. Met de route bij de hand stappen we op de fiets en zo’n anderhalf uur later komen we aan bij onze bestemming, jeej!
We mogen eerst zelf wat rondkijken en door de vlindertuin lopen waar de vlinders ons om de oren vliegen en daarna krijgen we een rondleiding over de kwekerij. Daar krijgen we alle stadia van het vlinderproces te zien: een vlinder die een eitje legt, gigantische rupsen, cocons in alle vormen en kleuren en een kas vol met blauw/zwarte vlinders. Interessant om te zien, maar het leukst vond ik toch wel hetgene dat niks met vlinders te maken had. Ze hebben er namelijk ook babyschildpadjes, zó lief en schattig!! ♡

Iets anders liefs en schattigs lag in de berm toen we, na een heerlijk bord bami en een über lekkere verse bakabana in een wahrung in Lelydorp, weer naar huis fietsten. Vlak langs de weg lag een puppy die me aankeek met zijn grote schattige puppyogen. M’n hart brak, hij keek zo zielig, maar ja meenemen was ook geen optie..

Met de puppy nog in mijn hoofd heb ik denk ik een afslag gemist, maar gelukkig kwamen we uit op een weg die ook op onze route stond. Ruim anderhalf uur en een onmeunig zere kont later waren we weer thuis. Snel even naar de Chinees om een biertje te halen, afkoelen onder de douche en dan is het tijd om te proosten op een geslaagde dag met m’n huisgenootje. Cheers roomie!